-
1 җитәк
1. сущ.1) редко; см. җитәкчелек2) в местно-врем. җитәктәа) на поводу́ ( о лошади)аның артыннан җитәктә ат килә — за ним на поводу́ идёт ло́шадь
б) за́ ру́ку2. прил.; редко; см. җитәклеҗитәктә бала атлый — держа́сь за́ ру́ку, шага́ет ребёнок
••җитәк белән тотак — не разле́й вода́ (о неразлучных друзьях, которые всегда вместе); см. тж. агылый белән тагылый
җитәккә калу — оказа́ться на при́вязи; потеря́ть назави́симость, свобо́ду передвиже́ния (вследствие болезни, старости или др. причин)
җитәккә яхшы — поводли́вый ( о лошади)
См. также в других словарях:
җитәк — 1. Кулыннан яки хайванны тезгененнән, мунчагыннан тотып алып бару хәле бала итәктән җитәккә күчте инде. күч. Үзаллы яшәү, эшләү сәләте булмау, башкалар ярдәменә салыну тур. 2. сир. Җитәкчелек сәнгатьне үз җитәгенә алды. ҖИТӘК БЕЛӘН ТОТАК –… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
